Een droomwens voor Gerrie

We kregen een e-mail binnen van de stichting Dreams4You. Een ernstig zieke visser wilde nog een keer zeevissen met zijn kinderen en kleinkinderen. Het verzoek was of wij van de HVZ Zeeviscommissie deze droom wilden begeleiden zodat de visser Gerrie nog een keer kon zeevissen. 

Gerrie weet al een paar jaar dat hij terminaal ziek is en waarschijnlijk nog 6 tot 12 maanden te leven heeft door lymfeklierkanker. 

Hij is niet zo mobiel meer en krijgt zuurstof ter ondersteuning. 

Zijn droom is om nog een keer te kunnen zeevissen vanaf de pier (iets wat hij altijd met veel plezier heeft gedaan). 

Het liefst met zijn voltallige gezin, bestaande uit inmiddels 35 personen (van baby tot hijzelf met een leeftijd van 72 jaar). 

Als commissie wilden we daar graag bij helpen. De stichting Dreams4You heeft er voor gezorgd dat Gerrie met een wensambulance werd opgehaald en dat de reddingsbrigade ervoor zou zorgen dat de ambulance de Zuidpier op kon rijden tot aan de visplek. 

Voor aas en hengels hadden wij gezorgd zodat er ook echt gevist kon worden. 

We hadden een stukje van de Zuidpier afgezet zodat er genoeg ruimte was om te gaan vissen. Het was een mooie zonnige zaterdag en Gerrie werd vanuit de ambulance in zijn rolstoel naast de hengels van Roel gereden en hij kon meteen aan de bak, want we vingen vis, heel veel vis. 

Zijn kinderen visten samen met Johan en Nino en vingen zelfs een gul (kleine kabeljauw). 

Frank, Ruben en Nico visten met de kleinkinderen, die wijtingen, zeebaars en een mooie bot vingen. 

De maatse vis ging mee, en Gerrie zijn kleinzoon van vier jaar pakte alle gevangen vissen en liet ze aan ons allemaal zien voordat hij ze in de bak deponeerde. 

Gerrie deed zelf ook goede zaken en ving de één na de andere wijting en genoot van deze heerlijke visdag met zijn kinderen en kleinkinderen. 

Als verrassing hadden we als commissie voor iedereen nog een kadetje met een warme worst gemaakt op de zuidpier. 

Deze droom werd voor Gerrie afgesloten met het maken van een groepsfoto op de Zuidpier en met een ererondje over de Zuidpier.

De vrijwilligers van de wensambulance hebben Gerrie vervolgens weer ingeladen en reden met de achterdeuren open naar het einde van de zuidpier om daar te keren. 

We hebben hem daarna uitgezwaaid en hem en zijn familie het beste gewenst in deze lastige tijden voor hen. 

Het is echt hartverwarmend om te zien hoe Gerrie en zijn kinderen hebben genoten van deze dag. Na afloop hebben we met z’n zessen nog wat gedronken en realiseerden we ons weer eens goed dat vissen veel meer is dan het aan de haak slaan van een vis. 

Vrijwilligers:

Johan, Nino, Roel, Ruben, Frank en Nico